یادداشت نُها :)
1404/1/8 - 01:30
درحیرتم از زیبایی این ایمان و این عشق پاکِ باثمری غیرقابل انکار... چقدر زیبایی و شوق از واژه به واژه ی این کتاب می بارید.. چه همه عشق کلماتش را در آغوش گرفته بود و با خود می برد من انتظاری از زندگی ندارم جز این ایمان و عشق خالصانه و اعتقاد راسخ ... چه شیرین زندگی... (چه همه نشناختمت)...جمله ی انتهای کتاب که مرا با خود روانه ی اقیانوس وجود کرد...
(0/1000)
شهرزادِقصهگو.
1404/5/17 - 11:40
1