یادداشت حسین سلطانی

        درود
در سه یا چهار روز این کتاب را خواندم ، کتاب مانند موج دریا فراز و نشیب های بسیاری داشت ، فراز ها تنها انگیزه ای بودند تا به خواندن ادامه بدم ، مرگ متوقف می‌شود و بحث درباره این است که بعد از این اتفاق دولت ، دین ، علم و فلسفه چگونه با این توقف برخورد می‌کنند .
دقیقا اولین فراز همین ایده کتاب بود که من را جذب کرد اما تنها تا صفحه 50 با اشتیاق خواندم ، می‌خواستم کتاب را کنار بگذارم و درباره آن نظری بنویسم و بگویم: بسیار کسل کننده .
چرا؟ زیرا کتاب بیش از حد به مسائل کلان بعد از مرگ پرداخته بود .
سعی کردم خودم را قانع کنم و به خواندن ادامه دهم و خب به صفحه 100 که رسیدم گفتم : خداروشکر متوقف نکردم خواندن رو چون مطمئننا پشیمان می‌شدم .
رویه کتاب از صفحه 100 به بعد راجع به خود مرگ پرداخت و به نظرم  ناقص بود و کمی کسل کننده بود ، بحث درباره جزئیات بی اهمیت ، ایجاد ابهام ها و سوال های بی شمار  و دیگر چیز ها .
من یک ستاره را به خاطر فراز اول یعنی ایده و ستاره دوم را برای فراز دوم می‌دهم که من را از انصراف از ادامه دادن کتاب منصرف کرد .
نمی‌توانم پیشنهاد بدهم شما هم بخوانید ، چون نیمه اول بسیار به مسائل کلان و نیمه دوم بسیار به مسائل خرد پرداخته شده .