یادداشت سارا عرب
1402/9/29
زندگی و عشق باعث ایجاد تمنایی در انسان میشود، تمنای جاودانگی. و خب جاودانگی به خودیخود دست نیافتنی است مگر در تبدیل آنچه به آن عشق میورزی به چیزی دیگر. آئورا داستان همین جاودانه کردن عشق است و استفاده از راوی دوم شخص در همین راستای تمنای تبدیل عشق به چیزی جاودانه است، چیزی مثل ادبیات داستانی کوتاه و عاشقانه و غریب که از خواندنش لذت بردم. کمی سختخوان هست و زاویه دید خاصی داره که ارتباط گرفتن با داستان را کمی پیچیده میکند
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.