یادداشت نعیمک

        این دنیای میانی بین دوزخ و بهشت دنیای عجیبی است. در این دنیا به آدم‌ها با توجه به گناهی که مرتکب شدند یا خیری که انجام ندادند باید تقاص پس دهند تا از آلودگی پیراسته شوند و وارد بهشت شوند. برخلاف دوزخ با عذاب‌های خیلی سخت مواجه نیستیم و شاید سخت‌ترین عذاب همین است که باید برای مدت بسیاری در این جهان بمانند و پاک شوند. وقتی همراه ویرژیل و دانته می‌شویم شاید گاه‌به‌گاه دلمان برای افراد این جهان بسوزد. 
در این جهان دانته راحت‌تر در حرکت است و انگار با گام‌های سبک‌تری به سمت خداوند حرکت می‌کند. در هر حلقه گناهی از دانته برداشته می‌شود و آن قدر سبک می‌شود تا بتواند این جهان را طی کند و البته در وادی بعدی (بهشت) ویرژیل همراه او نخواهد بود. در این جهان بحث‌های فلسفی بیشتری بین دانته و دیگران شکل می‌گیرد و خیلی بیشتر به حوادث روزگار خود نقب می‌زند.