یادداشت اسماء محمدی

من و هیولای من: داستانی درباره ی حرف زدن از نگرانی ها
        ترکیبی از کتاب  «خرگش گوش داد.» و  «مهمانی به نام غصه» بود به نظرم. بد نبود، حس خوبی داشت؛ مخصوصا تصویرسازی‌‌ش. اما از اون جنس کتاب کودک‌هایی که اشکی‌م کنه نبود!
با این‌همه، به یک‌بار خوندنش می‌ارزید. 
      

11

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.