یادداشت Alexy Silver-Phoenix

        کتاب، به خیال نویسنده در مورد دوستی است و مثلا بازتاب تفکرات او در مورد دوستی. اما حقیقت این است که این کتاب جملاتی کلیشه‌ای را گرد هم آورده و با چندین نقاشی ترکیب کرده است. خواندن کتاب کمتر از پانزده دقیقه طول می‌کشد و به شما چیز جدیدی اضافه نمی‌کند. به عقیده‌ی من این جملات کلیشه‌ای را نویسنده در طول دوران زندگی شنیده و بر اثر زمان از خاطرش محو شده؛ اما حالا که به دنبال نوشتن در مورد این موضوع است از عمیق‌ترین لایه‌های ذهن او این‌ها بیرون آمده و او گمان کرده که چیز جدیدی خلق کرده و مفهوم دوستی را به گونه‌ای نو به جهان عرضه نموده است. گذشته از این، نویسنده در کتابی که مثلا باید نمادین باشد حتی نتوانسته نمادهایش را درست ایجاد کند. برای مثال روباه فقط برای این حضور دارد که بگوید هر کسی حتی اگر از نظر ما نامرئی باشد و گذشته‌ی بدی داشته باشد باز هم قابل دوست داشتن است. به هر حال پیشنهاد من این است که این چند دقیقه‌ای که می‌خواهید سر خواندن این کتاب تلف کنید را به کار دیگری بگذرانید.