یادداشت فاطمه اختری

و کسی نمی‌داند در کدام زمین می‌میرد
        
با خواندنش، ‌پُر از حرفم و پُر از سکوت. حس میکنم قلبم وسیع‌تر شده. چه خوب که خواندمش. چه خوب که کرونا آمد و مهزاد الیاسی مجبور شد بنیشند در خانه و بنویسد. با او سفر کردم. با او نفس کشیدم. با او به لبه پرتگاه مرگ نزدیک شدم و با او دوباره زنده شدم!
      
6

39

(0/1000)

نظرات

چه قدر دوست دارم این کتاب رو بخوانم

1