یادداشت hatsumi

        آه ماگداسابوی عزیزم، نویسنده مورد علاقه من، نمیدونم که آیا من تو رو ناامید کردم یا تو من رو ناامید کردی.
کتابی که به مسائلی چون عشق، فقر و جنگ میپردازه، ایده اولیه داستان رو متوجه شدم، امانتونستم با سبک روایت کتاب که به شکل خاطره نویسی هست ارتباط برقرار کنم، خاطره های پراکنده و به نوعی از هر دری سخنی، شخصیت پردازی ای شکل نگرفته و شخصیت ها توی کتاب به ما درست معرفی نشدن، من یک سری چیزهایی رو متوجه میشدم ولی اونقدر زیاد نبود که بتونم یه دید کلی از داستان به دست بیارم، خیلی بعضی جملات و توصیف ها شاعرانه و زیبا بود اما چیزی که برای من مهم بود اون قصه گویی راوی بود که من فکر میکنم درست نتونسته بود از پسش بربیاد( یا من درست متوجه نشدم) و داستان کلاف سر در گمی بود که به سختی میشد قطعه های پازل رو به هم وصل کرد.