یادداشت فرجانه خبازیان زاده

        هو الحق
راستش کتاب عجیبی بود، به شکل ناخودآگاهی من تصور کردم یک داستان کودک و نوجوان سادست اما این کتاب ذره‌ای شبیه تصورم نبود!
اول اینکه کتاب اصلا کودک نبود، کتاب بزرگسالانه بود، چه بسا خیلی بزرگسالانه و روایتش از دل یک کتاب آشپزی بود؛ من این رو خیلی دوست داشتم.
داستان تلخ بود و شیرین و جادویی و غذاهاش یکم من رو یاد سوکی انداخت