یادداشت سیدحمیدرضا قادری

        به نام خدا
۱
خاطره‌خوانی، نشستن رایگان بر سر سفره تجربه‌ها و تلخی‌ها و شیرینی‌های زندگی دیگران است. دیگر این به زرنگی خود خواننده بستگی دارد پند گیرد یا ملال. 
۲
البته ذهن آدمی قابلیت ویرایش عجیبی دارد؛ گمانم این، شکلی از مکانیسم‌ها یا فرآیندهای پیچیده حفظ بقاست که در ما ودیعه گذاشته شده تا زیستن در جهان را به هدف رسیدن به سعادت تاب بیاوریم فلذا، ممکن است در درازای زندگی، ذهن، به تغییراتی در تقدم و تاخر وقایع یا کیفیت نقش ما در پدیدآمدن اتفاق‌ها دست بزند به نفع بقا یا آرامش وجدانمان. پس، در خواندن هر متن تاریخی، همزمان، هم باید اصل را بر صحت خاطرات فرد بگذاریم هم دنبال نقیض‌ها و نقدهایش باشیم.
۳
کتاب، گردآوری خاطرات دوران وزارت جناب عبدالعلی‌زاده است: وزارت راه در دولت حجت‌الاسلام سیدمحمد خاتمی.
متنش روان، خواندنی از کار درآمده و نکات ریز و درشت خوبی برای فهم فضای دوم خرداد دارد.
۴
طبیعتاً منتقدین سیاسی یا حرفه‌ای آن دوران و این وزارتخانه، حق پاسخگویی دارند و خواننده دقیق باید آن‌ها را پی بگیرد و بر متن کتاب عرضه کند تا تاریخ در ذهنش شفاف‌تر شود.
۵
بخش‌هایی از کتاب که درباره نقد جناب عبدالعلی‌زاده بابت ردصلاحیتش از سوی شورای نگهبان است - برای ورود به مجلس - بسیار مهمند و سندی تاریخی که کمتر به آن پرداخته شده است.
۶
دیدگاه ایشان درباره بازسازی بافت‌های فرسوده، نقدش به ساخت مسکن مهر، نگاهش به مسئله بافت‌های تاریخی جالب و تامل‌برانگیزند.
۷
خواندنش را به شدت توصیه می‌کنم.