یادداشت مهدی نجف پور

        اشعار این مجموعه از شعر های ابتدایی گروس عبدالملکیان هستند.
محتوای شعر ها با اقتضای سنی که گروس عبدالملکیان درش زیست داشته متناسبه و به موضوعاتی فلسفی و کمی دارک میپردازه و با دیدگاهی شاعرانه این هارو بیان میکنه
شعر های خوب و لذت بخشی توی کتاب بود
در شعر خیلی سررشته ندارم اما گروس عبدالملکیان از شاعران مورد علاقم هست و دیدگاه های خاص شاعرانه‌ش رو دوست دارم.


************************************************
زیر آسمان ابری 
به معنای نامش فکر می‌کند
گل آفتابگردان
____


به شانه ام زدی 
که تنهایی‌ام را تکانده باشی

به چه دلخوش کرده‌ای!؟
تکاندن برف
از شانه های آدم برفی؟