یادداشت حسنا سادات محمدی نجم

        اینکه کتاب به صورت خاطره خاطره نوشته شده بود و یکسره نبود سبک جدیدی بود! متن کتاب روان و کاملا قابل تصور بود. و چه خوب که راوی ها آخر کتاب معرفی شده بودند فقط کاش اول کتاب به این نکته اشاره می‌شد تا خواننده زودتر به سراغ آشنایی با راوی ها می‌رفت.
با خوندن این کتاب می‌تونید مدتی رو با شهید صدرزاده زندگی کنید!