یادداشت محمد صادق جوادزاده

        اسطوره یکی از قله‌های داستان‌های حماسیه. داستان افرادی که بدون ارتباط با همدیگه، در یک مکان و موقعیت دشوار قرار می‌گیرن و برای زندگی تلاش می‌کنن. 

اسطوره فقط یه داستان جنگ و افتخار نیست، یه روایت عمیق از شجاعت، دوست داشتن، سرنوشت و مردمیه که تو دل تاریکی هنوز امید دارن. دیالوگ‌های پرمعنا و به‌یاد موندنی، شخصیت پردازی فوقالعاده و تحول شخصیت، داستان عمیق و تصویرسازی های زنده، از ویژگی‌های تمامی کتاب‌های دیوید گمل هستن. 

رمان‌های کمی هستن که دوبار خونده باشم. من اسطوره رو سه بار خوندم و هربار برام به زیبایی بار اول بود. همه آثار گمل رو پیشنهاد می‌کنم اما داستان‌هایی که در دنیای دروس و حول اون اتفاق میوفتن، مثل باقی ماجراهای دراس و یا شمشیرهای روز و شب، از بهترین اون‌ها هستن. 

فکر می‌کنم تمامی کتاب‌های گمل رو خوندم. هرجا، هر نسخه‌ای از گمل پیدا کردید، تهیه کنید و بخونید. اگر از سبک نوشته‌هاش خوشتون میاد، پشیمون نمی‌شید. 

اگر بخوام 10 کتاب و 5 نویسنده اسم ببرم، حتماً اسطوره گمل در بین اون‌ها هست.