یادداشت آتنا ثنائی فرد

                یه‌جورایی برام عجیبه که چرا این‌قدر این کتاب رو دوست دارم، به قدری که تابه‌حال دوبار خونده‌مش!
‌‌
شاید به خاطر روایت جذابش باشه یا شخصیت اصلی متفاوتش. یا اسم کتاب که خیلی ساده‌ست و با این حال اسم مناسبیه. توی این داستان با دغدغه‌ها و طرز فکر و زندگی معمولی یک جیب‌بُر همراه می‌شیم. احساسش رو وقتی انگشتش رو توی جیب آدم‌ها می‌لغزونه درک می‌کنیم؛ یا موقعی که عمیقاً احساس پوچی می‌کنه.
‌
داستان فضاسازی، شخصیت‌پردازی و دیالوگ‌های نسبتاً درخشانی داره که به دلم نشستن. ماجرای کتاب هم جالب بودش و از یه جایی به بعد هیجان‌انگیز و غیرقابل پیش‌بینی می‌شه...