یادداشت محسن صالحی

        حسرت
غبطه
ناباوری
نمی‌دانم چه احساسی است ولی خوب می‌دانم چیزی که خواندم فرای اندیشه‌ی کوتاه و دنیازده‌ی من بود؛
خوب می‌دانم این مطالب نتیجه چه چیزی است ولی انگار پای در باتلاق دنیا گیر کرده است؛ انگار چیزی هر لحظه مرا به پایین می‌کشاند؛ و آن چیزی نیست جز 《خودم》...
کتاب بشدت زیبا، جذاب و پرکشش بود؛ پیشنهاد میکنم مثل بنده خیلی سریع نخوانید؛ روزی نهایت ۱۰ صفحه؛ بگذارید مدّت زمان بیشتری در فضای زندگی این عالم نورانی زندگی کنید، ان‌شاءالله