یادداشت احمد میرزاخانی مقدم

        همونطوری که روی جلد هم نوشته، این کتاب پارودی (نقیضه) کتاب پسرک، موش کور، روباه و اسب عه
نوعی نقد همراه با طنز
اما به نظر من خیلی اثر ضعیفی بود و نویسنده رو درک نکردم
توی کتاب پسرک موش کور، علاوه بر اینکه تقریبا توی هر صفحه یا هر دو صفحه، یک جمله ی قشنگ پیدا میکنیم، اما از ابتدا تا انتها، داستان یک روند کلی و پیوسته رو دنبال میکنه که توی این پارودی اصلا اینطور نیست
تقریبا هیچ خط داستانی ای وجود نداره و کاراکتر تدی (که جملات قصار رو میگه) با واکنشهای خیلی تند و عجیب و توهین آمیز از سمت پاندا مواجه میشه

متاسفانه کتابیه که نه میتونم بخاطر طنزش به کسی معرفی کنم و نه بخاطر نگاه نقادانه ش
بعنوان کسی که کتاب پسرک موش کور، و ۴ اثر جیمز نوربری رو دوست داشته، شخصا نپسندیدم این کار رو و فکر میکنم هر فرد هم سلیقه من هم نپسنده