اولین کتابی که با خوندنش به پهنای صورت اشک ریختم. کتاب نبود که...روضه بود🥀 ته کتاب به خودت میای میبینی هیچکس رو اندازه ی ابوفاضل دوست نداری.نیمه اول کتاب رو بیشتر دوست داشتم اینکه سقا بودن حضرت ابوالفضل از چشم های مختلف روایت میشه، واقعا زیبا و غم انگیز و البته حماسی بود.
