یادداشت محمدمهدی فلاح

        مشرکی در خانواده پیامبر درامی از زندگی دختر و داماد پیامبر است که بسیار اعجاب‌انگیز است. هرچند که پرداخت کتاب خصوصاً در بخش‌های ابتدایی شبیه کتاب‌های تاریخ دوران مدرسه است و بسیار ضعیف، ولی گیرایی داستان و نکات بدیعی که البته اقتضای جذابیت زندگی پیامبر را به دوش می‌کشد باعث می‌شود در نهایت خواننده کتاب با حکایت بسیار جالبی روبرو شود و با حوادث داستان، خصوصاً در نیمه دوم کتاب که قدری برای غیرآشنایان با تاریخ صدر اسلام، پیش برود. داستان دل‌دادگی‌ها و محبت‌های پرغرور و مشقت‌ها و ملالت‌هایی که با تصویر مصطلح از عرب جاهلی بسیار فاصله دارد و با تقدس شخصیت پیامبر قدری منافات، داستان بدیعی را به ثمر نشانده که البته هرچند ظرافت‌های هنری کمی در آن دیده می‌شود، می‌توان کاستی‌ها را با بهانه حفظ امانت بخشید. 
در نهایت باید گفت که اگر کتاب به‌لحاظ ادبی بررسی شود اثری بسیار ضعیف است، ولی اگر به‌لحاظ تاریخی و الهیاتی مورد نظر واقع شود شایسته ستایش؛ و مسلم آن است که غرض دوم با سابقه فعالیتی هر دو مؤلف بیشتر هماهنگ است و درنهایت می‌توان کتاب را اثری تألیفی قابل اعتنا درنظر گرفت.

پ.ن: کتاب در واقع تألیف حسن محدثی است که برای ویرایش به دست عبدالکریمی سپرده می‌شود، ولی تصحیحات بر کتاب که به تعبیر خود او بر عمق مسائل وجودی کتاب افزوده بیش از حد شده و توافق می‌شود که کتاب دو مؤلف داشته باشد و مؤلف اول هم حسن محدثی باشد. براین‌اساس (که تفصیل آن در مقدمه دو نویسنده در ابتدا کتاب آمده) فارغ از اینکه چقدر این همکاری بدیع است و از جهتی تحسین‌برانگیز، مسلماً ذکر نام بیژن عبدالکریمی به عنوان مؤلف در پروفایل کتاب ناصحیح است.