یادداشت 𝗭𝗮𝗵𝗿𝗮

        بسم رب الشهدا
از وصیت نامه ی سردار سلیمانی فقط بخش هایی اش را تکه تکه خوانده بودم. همینطور که در موبایل می چرخیدم چشمم افتاد بهش و فکر کردم که خواندنش خالی از لطف نیست.
صفحات اول واقعا مرا متعجب کرد. خصوصا ادبیات حاج قاسم که مثلاً خداوند را «عشق من»و «عزیزم» خطاب میکردند و بسیار در فکر فرو رفتم که چقدر یک فرد میتواند عاشق پروردگارش باشد که اینگونه خالصانه با او سخن بگوید!!! 
و توصیه هایشان که بسیار عاقلانه و به جا که به نظرم همه باید بخوانند و به آن عمل کنند.
این روزها جای خالی سردار بیش از همیشه احساس می شود و شاید اگر بودند الان اوضاع غزه ، سوریه ،لبنان و ایران اینطور نبود. روحشان شاد🖤