یادداشت نیایش بهرامی

        دومین کتابی بود که از رضا امیرخانی خواندم و به نسبت کتاب قبل حس صمیمیت بیشتری با رسم الخط و صفحات کتاب و امثالهم داشتم که این بسیار دلنشین واقف شد. 
مطالعه زیادی راجع به کره شمالی نداشته‌ام فقط در همین حد یادم می‌آید که در یک دوره‌ای یکی از حزب و جناح چپ و راست کشورمان می‌گفت: اگر فلان کار شود سرنوشت‌مان می‌شود عین کره شمالی( همینقدر اطلاعات دقیق! ) و نیمچه خبر هایی از اینور و آنور داشتم؛ بماند که هنوز هم درست نفهمیدم که ما کجا و کره شمالی کجا...
 نظرهای آقا رضای امیرخانی جوری است که اگر مخالفش هم باشی( با این همه استدلال و برهان مخالفت؟ ) باز بر دلت شیرین می‌آید :)
از آنجایی که من سوال و ابهامی نداشتم پیش از مطالعه، کتاب برای من به جای اینکه پاسخ بر سوالاتی باشد باز کردن پنجره‌ای بود به چیستی، چرایی و چگونگی جهانی با نام های: رضا امیرخانی و کره شمالی! 
در روزگاری که دلتنگ سفر بودم سفرنامه خواندم و جواب بود؛ سعی کردم بار اول نقادانه نخوانم اما حتما بعد ها بر خواهم گشت و دوباره خواهم خواند.