یادداشت فاطمه

        تجاوز، آدم ربایی، تحقیر و خشونت زیر سایه قدرت" 

چه چیزی بهتر است از سیاست و جایگاه قدرت برای بهره برداری و سو استفاده‌ی جنسی؟!
ترکیب قدرتمندِ سیاست و مردان توانایی فوق العاده‌ای به فردی داده است که سالیان سال بدون کمترین مشکلی و با داشتن محبوبیت مردمی زیر سایه قدرت دست به جنایت‌های بزرگی بزند.
و اما رازی که جان و زندگی تعداد زیادی از زنان و دختر بچه‌های لیبی یا بهتره بگویم قربانی‌های جنایت معمر قذافی را گرفته بود فاش شد.
این حقیقت خیلی دیر آشکار شد اما تاریخ درس بزرگی را به جامعه‌ی لیبی داده است. 
آنیک کوژان خبرنگار فرانسوی با جمع آوری اطلاعات از قربانیان تجاوزات قذافی کتابی را نوشت که توانست پرده از راز قذافی بردارد‌.
بخشی از کتاب مربوط به ثریا یکی از قربانیان این جنایت قذافی است.
هنگامی که ثریا فقط ۱۵ ساله سن داشت در یکی از روزهایی که فکر می‌کرد قرار است بزرگترین مرد لیبی را ببیند و توسط معلمانش به بهترین شکل ممکن آماده شده بود و ذره‌ای فکر نمی‌کرد که زندگی‌اش از این روز به بعد قرار است به تباهی برود و برده‌ی جنسی معمر قذافی شود.
اگر بخواهم به زبان خودش بگویم او اینطور توصیف کرده است:
( حالا که به آن روز فکر می‌کنم، بره‌هایی را می‌بینم که در حال آماده شدن برای رفتن به سوی مسلخ بودند.) 
اما نکته‌ی اصلی این است که بعد از نابودی و سقوط حکومت قذافی کماکان زنان قربانیِ جنایت قذافی حاضر به سخن گفتن درباره‌ی رنجی که در طی سالیان متحمل شدند نبودند.
جالب است که اکثر اوقات قربانی‌ها در تجاوزات جنسی احساس شرم و گناه می‌کنند و ترس از ابرو دارند.
 زنان با وجود اینکه قربانیان اصلی در این موقعیت‌ها محسوب می‌شوند از صحبت کردند و بازگو کردنِ تجربه‌ی دردناکشان ترس دارند و خودداری می‌کنند!
اما ثریا بود که با شجاعت تمام شروع کننده‌یِ سخن گفتن در رابطه با دردهایش شد و همین باعث شد که زنان دیگری به تدریج تجربه‌ی تلخ و وحشتناک خود را از چیزی که به بر آن‌ها گذشت بازگو کنند.