یادداشت فاطمه سلیمانی ازندریانی

        این کتاب رو برای یکی از دوستانم خریده بودم، ازشون اجازه گرفتم اول خودم بخونم. فلذا وسط کلی کتاب نخونده #خاطرات #فرح_دیبا  رو خوندم.
کتاب به چند بخش تقسیم شده. قبل از ازدواج، بعد از ازدواج، اقداماتی که انجام دادن، سفرهایی که رفتن، شروع انقلاب، فرار، بعد از فرار، مرگِ #شاه و بعد از مرگ شاه.
بخش عمده کتاب برام تکراری بود. 
بخش کمتر شنیده شده‌ش بعد از فرار بود. اتفاقاتی که افتاده و آوارگی #خاندان_پهلوی از این کشور به اون کشور. 
البته سفرها هم خوب بودن چون اطلاعات جالبی درباره اون کشورها ارائه شده. مخصوصاً چین و روسیه.
بخش مربوط به بیماری خسته‌کننده و ناراحت‌کننده بود. 
نویسنده خیلی ریز از #جشن_هنر_شیراز عبور کرده و توضیح نداده که چه اتفاقی اونجا افتاده که روحانیون بهش اعتراض کردن.
درباره جشن دوهزار و پانصد ساله هم میگه من دیر خبردار شدم که قراره خارجی‌ها در تدارک جشن کمک کنن وگرنه اجازه نمی‌دادم(یکی از توجیهات متعدد)
نثر کتاب ساده و روانه و خیلی شبیه #خاطره_نویسی نیست. طبق مطالعات قبلی همه‌ی اطلاعات کتاب درست به نظر می‌رسه اما. اما. اما #فرح_پهلوی مرتب اتفاقات رو توجیه می‌کنه. گاهی خیلی بچگانه. و اتفاقات رو گردن این و اون میندازه.
ملکه یه جایی خیلی ریز به اختلاف خودش و پسرش اشاره کرده.
نکته بامزه‌ش اینه که مدام در مورد مسئولیت‌های ولیعهد یا #پادشاه_جوان و #نیروهای_مقاومت نوشته. اون هم سالها بعد از انقلاب. یعنی الأن #رضا_پهلوی به عنوان شاه ایران یک سری مسئولیت داره.
😐😐😏😏🤨🤨
در نهایت چیزی که رو مخه زیرنویس‌های ویراستاره که گویا مخاطب رو احمق فرض کرده.
هرجا لازم دیده وارد شده و بیان کرده که «داره توجیه می‌کنه‌‌، خالی می‌بنده، حقشونه،» یا چیزهایی شبیه به این.
مثلاً« حتی در نزدیکی‌های کاخ هم کوخ‌های زیادی برپا بود، ملکه می‌فرمایند در ایالات دور دست»
ویراستار نگران بوده که این کتاب روی نسل سومی‌ها تأثیر بذاره.  اما اطلاعات این کتاب رو میشه جای دیگه هم پیدا کرد. و توجیهات خیلی محکم نیستند.
پ.ن خانواده سلطنتی در مراسم تشییع شاه مراسم مذهبی رو به جا آوردن. مثلا یک تکه از پارچه کعبه رو روی کفن شاه انداختن. در مسیر لا اله‌ الا الله گفتن. 
حتی یک روحانی شیعه رو برای خوندن نماز آوردن(این تو کتاب نبود)
بعد سلطنت‌طلب‌ها تو مراسم عزاداری‌شون کف و دف می‌زنن و برای شادی روح میت می‌رقصن.