یادداشت محمدرضا امینی
دیروز
من معمولا رمان از نویسنده های خارجی میخونم و کمتر نویسنده ی ایرانی ای(حداقل تا 5، 6 سال پیش) تونسته بود با قلمش جذبم کنه. محمدرضا مرزوقی حقیقتا گل کاشته.
داستان درباره گذشته فردی هست که در جوانی به خارج رفته، ولی نه تنها در مکان بلکه در زمان هم جابه‌جا شده! این پسر با مادرش از طریق نامه در ارتباط بوده و از سفرش در مکان مختلف میگفته. در کتاب اول، در ایتالیا هستیم، و شخصیت اول داستان هم‌خانه داوینچی شده و ماجراهاش رو تعریف میکنه.
چندین سال بعد، برادر زاده و ها خواهر زاده هاش میان و این نامه ها رو پیدا میکنن و با خوندن نامه ها داستان رو پیش میبرن.
نه تنها فضا سازی نویسنده عالیه، بلکه خود سیر داستان کشش داره و باعث نمیشه کتاب رو زمین بزارید.
پیشنهاد میدم حتما بخونید.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.