یادداشت

        سبک نگارش کتاب، سکانس سکانس است. راوی سکانس ها معلوم نیستند و کم کم با خواندن چند خط از روایت معلوم میشود که راوی مثلا پرستار است یا همرزمش یا اسیر عراقی یا پدرش یا ... . من این سبک را خیلی نپسندیدم. این طور باید بنشینی و کم کم قراین کتاب را کنار هم بگذاری تا کمی بفهمی که آیا قله بازی دراز را 6 نفره فتح کرده اند یا نه؟! البته شاید برای شروع خواندن زندگی این شهید بزرگوار، این نوع کتاب مناسب نباشد و در اواسط کار این کتاب خوب باشد. چون جزو کتابهای ایستگاه مطالعه است که یک نفر یک روایت از آن را برای چند دقیقه هم که شده بخواند، شاید ایده ی بدی نباشد و احتمالا ایده ی خوبی است. نگارش اما نگارش قوی است. خوب است.
اما زندگی شهید... مبهوت کننده است. اراده اش. عزمش.