یادداشت Meshkat Radan

        کتاب از زبان همسر شهید علی چیت سازیان نوشته شده بود 
یه جورایی انگار روزنگار بود به جای تعریف دلچسبی از خاطرات
به نظرم به شیوه ی جذاب تری میشد روایتش کرد
و من خیلی نتونستم باهاش ارتباط بگیرم
شاید به خاطر این بود که در کل، زندگی این دو عزیز یک سال و هشت ماه بوده ولی به نظرم بازم اتفاقات و حوادث رو میشد شیواتر و جذاب تر بیان کرد
کاش از خود شهید بیشتر حرف زده میشد و فقط به خاطرات کوتاه زندگی مشترک بسنده نمیکردن
ولی درنهایت مگه میشه از شهدا خوند و لذت نبرد؟