یادداشت محمدامین زنگنه پارسا

        به طور کلی داستانی با درس های خوی برای زندگیو احساسی و ملموس است و شخصیت اصل یعنی آرش اشتباهاتی که اغلب از بی دقتی و عجله خودش در تصمیم گیری هست صورت میگیرد، میپردازد وسپس  پس گرفتن درس های زندگی میخواهد به جبران ان ها بپردازد البته شخصیت های بعدی مثل تلی و عمه رودی یا همان رودابه گاهی با نصیحت هاشان به آرش کمک میکنند و گاهی هم با کمک گرفتن از آرش به آن در کسب تجربه کمک میکنند ویکی از برداشت ها که از نظر من مهم ترین برداشت از این کتاب است احترام و عمل به قول ها در خانواده که در تمام شخصیت ها مثل تلی، رودی،آرش و حتی آقای تهرانی دیده شده که در این امر  بیشترین توجه به پدر و مخصوصاً مادر است که به نظر من قشنگترین برداشت میتونه همین باشه🤟👍