یادداشت روژان صادقی

        سال‌های اخیر من هم مثل همه آدم‌های دیگه‌ای که تو اینترنت فعالن و اتفاقات و اخباری که توش در جریانه رو میخونن، شاهد کنسل شدن آدم‌های معروف و غیرمعروف زیادی بودم. اکثرا یا شوخی بدی کردن، یا توییت‌های هوموفوبیک یا ریسیست چند سال پیششون کشف شده یا به هرحال به نوعی، اشتباهاتشون در معرض دید کاربرهای اینترنت قرار گرفته. 

زندگی کاری و اجتماعی تقریبا همه این آدم‌ها بعد از Cancel شدنشون نابود شده. و من همیشه خدا، سر هرکدوم از این موارد درون خودم دچار دوگانگی و تناقض می‌شدم. از این لحاظ که کارهایی که این آدم‌ها کردن بعضا انقدر بد بود که خودم نمیتونستم ببخشمون (حداقل‌ نه به سادگی و نه طی مدت کوتاهی!)، ولی تصور اینکه کل زندگی این فرد نابود میشه هم اذیتم می‌کرد. مخصوصا تو مواردی که از مثلا توییت‌های همچین آدمی به خاطر نحوه بد بیان کردنش سوبرداشت شده بود.
یا موقع‌های که یه آدم به هردلیلی دچار اشتباهی شده (انسان جایز الخطا؟) و حالا پشیمونه. هرچند اون کار بد باشه و هرچند من به شخصه برام سخت باشه پذیرش پشیمونی اون آدم، همیشه فکر می‌کنم من اگه جای اون بودم چی؟ اگه واقعا پشیمون بودم و می‌خواستم خودم رو اصلاح کنم چی؟

خلاصه هیچوقت نمیتونستم (و الان هم حتا نمیتونم) که نظر قاطعی راجع به cancel culture بدم و بگم مخالفشم یا موافقش.
برای همین رفتم سراغ این کتاب که نویسندش مثل من نه این فرهنگ رو نفی میکنه نه تایید صرفا راجع بهش و راجع به آدمایی که کنسل شدن کنجکاوه.

نویسنده با قلم به شدتتت گیرا و قوی، طوری که واقعا سخت میشه کتاب و زمین گذاشت، با case study سعی میکنه ته و توی قضیه رو تا جایی که میشه در بیاره.
با آدم‌هایی که کنسل شدن مصاحبه میکنه، با آدم‌هایی که کنسل شدن ولی بخشیده شدن، با قاضی ای مصاحبه میکنه که مجازات‌هاش به صورت Shaming و خجالت زده کردن مجرم ها است و خیلی آدم‌های جورواجور دیگه.

میره سراغ صنعت پورن، میره سراغ تاریخ، سراغ روانشناسی، میره سراغ گروه‌هایی که دور هم جمع میشن و بدون خجالت هرچی فکر میکنن و به زبون میارن و خلاصه از اکثر زاویه‌های ممکن سعی می‌کنه این قضیه رو بررسی کنه.
تهش هیچ رای خاصی در تایید یا رد این مسئله صادر نمیکنه ولی خوندن کتاب و تک تک این case study ها باعث به چالش کشیدن خیلی از باورهاتون میشه. 

معمولا برای کتاب‌هایی که به انگلیسی میخونم، مرور انگلیسی هم می‌نویسم ولی این دفعه استثنا قائل شدم که به کسایی که ریویوهامو دنبال میکنن که اکثر هم ایرانی هستن و خیلی‌هاشون این کتاب رو نمیشناسن، بگم تروخداااا آب دستتونه بذارید زمین و اگر با انگلیسی خوندن راحتید این کتاب و بخونید. چون برای خودم به شخصه از اون کتابایی بود که تا مدت‌ها هرکسی و ببینم میخوام بهش پیشنهادش کنم.