یادداشت توحید کریمی

        این کتاب من رو برد به بیست هزار فرسنگ در دنیای کتاب...
.
یادمه دوران ابتدای راهنمایی بودم که از انباری خونمون کتاب هایی که از دوران نوجوونی مادرم مونده بود، این کتاب رو پیدا کردم.
.
هر روز صبح مسیر  خونه تا مدرسه و بلعکس مدرسه تا خونه رو پیاده میرفتم و میومدم. یک چیزی حول و حوش ۴۵ دقیقه مجموعا.
.
اولین بار بود به صورت جدی کتاب دستم می‌گرفتم و تصمیم گرفتم تو مسیر مدرسه این کتاب رو بخونم
.
شروع به خوندن این کتاب همانا و غرق شدن در اقیانوس اطلس همانا. فقط باید خود کاپیتان نمو میومد و نجاتم میداد!
طوری شده بود که زنگای تفریح هم این بچه شر رو مینشوند یک گوشه حیاط تا این کتاب رو بخونه و تموم کنه.
.
بعد این کتاب بود که کتابای دیگه ژول ورن رو شروع کردم و وارد دنیای کتاب شدم تاااااا الان که کارم و شغلم هم شده 
وارد کردن آدما به دنیای کتاب...