یادداشت شقایق خانجانی

        برای منی که دوستی رو به سرطان باختم، همیشه فیلمها و کتابایی که محتوای بیماری و بیمارستانی دارن فراتر از حد معمول دردناکه. و گاهی حتی خودمم نمیدونم که چرا با خوندن و دیدنشون به شکنجه کردن خودم ادامه میدم.
پنج قدم فاصله از اون دسته کتابایی بود که بخاطر همخوانی شروع کردم و تا نیمه داستانو با عذاب خوندم، اما از اون به بعد عذاب یادآوری خاطرات بود و اشک و غم و دردی که فکر نکنم هیچوقت یادم بره.
زندگی کنید ❤️ معلوم نیست ثانیه بعدی چطور بگذره.