یادداشت علیرضا سفیدیان

        قشنگ است.  واقعاً زیبایی به تصویر کشیده است.  ارزش خواندن دارد. با کمی از سختی های شهید تهرانی مقدم آشنا می شود. البته داستان در اوج تمام شد یعنی با اولین موشکی روسی  که خود ایرانی پرتاپ کردند. و این نکته منفی است ۵۰۰ صفحه  فقط تا دی ۱۳۶۵ . که البته یک بعد دیگه هم داره و اون اینکه چه قدر مسیر طولانی و سخت است. امیدوارم جلد دوم هم بیاد. البته من صوت کتاب را از فیدیبو گوش دادم و اونم محشر بود.