یادداشت فرزانه زینلی

        کتابی بود که خیلی دوستش داشتم! و خیلی دوست دارم راجع بهش حرف بزنم و به این بپردازیم که مخلمباف در دهه ۶۰ چقدر جسارت داشته که از مسائل بحرانی و کمتر شنیده شده خانواده‌های شهدا بگه. اول کتاب جوری شروع میشه که حس می‌کنید دارید یه نسخه ضعیف همسایه‌ها رو می‌خونین، اما نویسنده کم کم جذابیتش رو رو می‌کنه. داستان درباره یک خانه بزرگ هست که از سرمایه‌داران قبل انقلاب مصادره شده و فعلا بنیاد شهید اون رو به چند خانواده شهید داده. هر اتاق برای یک خانواده هست و مسائل اونها این وسط جریان داره و بهم مرتبط میشه. خیلی خوب بود! نمیدونم نسخه چاپی رو میشه پیدا کرد یا نه، من از خیابون انقلاب گرفتم :))