یادداشت نفیسه سادات موسوی

        این کتاب، به قلم بک‌سهی و از نشر دانش‌آفرین با ترجمه الهه علوی ثبت جلسات درمانی یه آدم معمولی و ناکامله، که طی ده سال مراجعه مستمر به روان‌درمانگر نوشته (این‌جوری که جلسات رو ضبط می‌کرده و بعدا پیاده میکرده)

از یه جنبه‌هایی خیلی خوبه. با صدای بلند چیزهایی رو درباره حسادت، توقع، خجالت، حقارت، خودسرزنشی و .... به زبون میاره که احتمالا مایی که دچارشونیم هیچوقت درباره ش اینقدر رک حرف نمیزنیم و همین باعث میشه واکاوی و بررسی ریز به ریزشون توی وجود خودمون یه چراغ‌هایی رو روشن کنه. حداقل سرنخ داشته باشیم که بدونیم چه مسائل به ظاهر روتین و ساده‌ای که سالهاست همراهمونه، در حقیقت اختلال یا مورد قابل درمان هستن و ما نیستن! 

اما خب از یه جنبه‌هایی حوصله سر بر میشد‌ اونجاهایی که مساله‌ای که نویسنده درباره‌ش حرف میزد توی زندگی و خودمون پیدا نمیکردیم و برامون جالب نبود دنبال کردنش.

در کل اگه اهل تراپی و مشاوره نیستید، خوندنش بهتر از نخوندنشه‌. چون متوجهمون میکنه که درمانگر چه ضرورتی داره و کمترین کاری که میتونه بکنه برامون هم چقدر باارزشه. اما اگه بعنوان رمان و فراغت میخواید بیاید سراغش، قطعا #پیشنهاد_نمیشه