یادداشت رسول یباره پور

        یک انسان حساس با وجود نبود هم عصران خود که نشست و برخاست با آنها ارزشمند است چه می‌تواند بکند جز اینکه دوستان یا حداقل همفکرانش را شخصاً بیافریند.
حتی الامکان می‌کوشم به جهان وسعت ببخشم چون هرکس هنگام مرگ یک بیت شعر زیبا به جای نهد زمین و آسمان را غنی‌تر ساخته و دلیل در دسترس بودن ستاره‌ها و انسان‌ها را در حد اسرار قابل حس قدرتمند ارتقا داده است.
      
2

0

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.