یادداشت نیما اکبرخانی

        کتاب جمع و جور و مناسبی ست برای کسب اطلاعات دم دستی. بیشتر برای آدم‌های زیادی جاهل مثل من.
کتاب تاریخ اجمالی و خاصه ریشه‌های هویتی 28 کشور را به اجمال و قلم‌هایی متفاوت را شامل می‌شود.
به ترتیب: مصر، هندوستان، ایران، یونان، چین، ایرلند، اسپانیا، فرانسه، روسیه، جمهوری چک، لهستان، مجارستان، ترکیه، برزیل، مکزیک، هلند، سوئد، بریتانیای کبیر، ایالات متحده، استرالیا، غنا، فنلاند، آرژآنتین، کانادا، ایتالیا، ژاپن و آلمان.
اینها ریشه‌های هویتی و تاریخ بسیار اجمالی ست و کاملا مستقل از هم نوشته شده است. می‌توانید به راحتی آن کشورهایی را که خودتان بهتر می‌شناسید و مطالب مفصل تری را پیشتر درباره‌شان خوانده اید را جا بیندازید، با خیال راحت از اینکه چیزی از دست نمی دهید. البته خواندن همه‌اش هم خالی از لطف نیست. بالاخره در نوشته های تاریخ‌دان‌های مختلف زوایای دیدی هست که اصلا بعید نیست از دید شما هم پنهان مانده باشد.
مثلا کسی که در مملکت خودمان تا پایان دوره‌ی دبیرستان درس خوانده است، قطعا دانسته‌هایی بیش از فصل «ایران» در این کتاب از تاریخ کشور دارد اما فصل ایران- نوشته شده به قلم آقای کاتوزیان- علاوه بر تاریخ آن ایده‌ی جامعه‌ی کوتاه مدت ایران را هم دارا می‌باشد که برای زدن جرقه‌ی اولیه و ایجاد کمی علاقه مندی برای خواندن آن کتاب می تواند مفید باشد.
نهایتا واقعا کتاب مفیدی است، دیدی کلی از برخی کشورها به انسان می دهد که می تواند پایه‌ای بشود برای مطالعات بعدی. اما اگر فکر کرده‌اید  با خواندن این کتاب در باب تاریخ یک ملت، عالم می‌شوید باید عرض کنم سخت در اشتباهید.