یادداشت حیدر عبداله زاده
1404/4/23
«پسری با پیژامه راه‌راه»، آیینه‌ای است از بی‌گناهی در برابر نفرت.
در جهانی که بزرگ‌ترها با دیوار، جنگ و پیش‌داوری آن را ساخته‌اند، دو کودک با سادگی و دوستی‌شان، این دیوارها را نادیده می‌گیرند.
اما همین نادانی، که از جنس بی‌خبری و اعتماد است، در دنیای بی‌رحم بزرگ‌ترها به فاجعه می‌انجامد.
این رمان، بی‌آنکه به سیاست یا خشونت مستقیم بپردازد، با صدای کودکانه‌ای نجوا می‌کند:
> «مرزها ساختۀ ذهن آدم‌بزرگ‌هاست؛ قلب بچه‌ها مرزی نمی‌شناسد.»
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.