یادداشت ملیکا خوش‌نژاد

        خدای من. چقدر فضای غریبی داشت. به‌نظرم خیلی چیزها درونش گنگ و مبهم بود؛ شاید به‌خاطر ترجمه باشه شاید هم عامدانه بوده ولی فضای نقره‌ای و سردش به جانم نشست، حتی اگر روایت برایم مملو از ابهام بود، ساختن چنین اتمسفر غریبی کافی بود تا نفسم بند‌ بیاید.