یادداشت ابراهیم خالیدی

        من واقعا درک نکردم. این چیزی که تو کتاب خوندم همش یا فیزیولوژی هست یا آناتومی و زیست‌شناسی حالا چه ربطی به روانشناسی داره من نمیدونم. درسته که آناتومی و فیزیولوژی و فرگشت رو باید بشناسیم تا درک روان انسان برامون آسونتر بشه اما چرا باید اسم کتاب این باشه. آدم میخواد روانشناسی بخونه اما یه چیز دیگه گیرش میاد. اینا رو گفتم اما فقط در باب اسم کتاب بود. البته کتاب در نوع خودش خیلی خوبه. محتوای خوبی داره، خواب و بیداری، هیجانات، کارکرد های انواع حافظه، اختلالات مغزی مربوط به اونا و خیلی چیزهای دیگه. یه جنبه دیگر کتاب اینه که داخل متن و در پایان هر فصل با  کلی سوال پاسخ مواجه میشی که در به یاد سپاری مطالب کمک کننده است. خب این یه کتاب دانشگاهی هست و من که رشته ام روانشناسی از هیچ نوعش نیست و دنبال روانشناسی ام به دردم نخورد و مطالب آن برای من  به صورت به روز تر و به یه شکل دیگه بازبینی شد همین. ولی این رو هم اعتراف کنم که روانشناسان باید این طور کتابها رو بخونن نه؟ خود فروید هم عصب‌شناس و پزشک بود.