یادداشت نرگس موحدی

        باید تا یادم نرفته درباره این کتاب بنویسم. 
کتاب دو ایده مهم دارد. یکی سختی‌های مراقبت از والدین وقتی که پا به سن می‌گذارند، دومی دنیاهای خیالی و ذهنی که ناخودآگاه براساس کمبودها و نقص‌های دنیای واقعی برای خودمان می‌سازیم و گاهی ممکن است از دنیای واقعی هم بزرگ‌تر شود یا در کار آن اخلال ایجاد کند.
ایده دوم صفحات زیادی را به خود اختصاص نداده اما بسیار جالب است و به فکر فرو می‌برد.
ایده اول که اکثر روایت کتاب حول آن است بسیار دردناک است و متاسفانه خیلی هم واقعی است.
متن کتاب مخاطب را دنبال خودش می‌کشاند اما او را بسیار غمگین می‌کند و گاهی حتی ممکن است بترساند.