یادداشت روانشناس آدمخوار (سهند)

        •اصلا انتروپوسِن ( Anthropocene) یعنی چی ؟

• بزارین اینجوری تعریفش کنم، به دورانی که سرآغاز تاثیر فعالیت های انسان برا اکو سیستم هست رو انتروپسِن میگن( اگه میتونی سه بار پشت هم تکرارش کن).

• من از بچگی عادت به امتیاز دادن به چیز های مختلف رو دارم، کتاب؟ لازانیا؟ آب معدنی؟ میزارن خنکی خونه ی خاله ی بابام؟ مهم نیست چی باشه من همیشه پیدات میکنم و از یک تا ده بهت امتیاز میدم.

• جان گرین در این کتاب راجب به چیزهای مختلفی مثل هات داگ، طاعون، جنگ، چمن های همیشه سبز جلوی خونه های آمریکایی ها و... حرف میزنه و در آخر از یک تا پنج بهشون نمره داده و ما هم یک صندلی گذاشتیم و همراه شدیم با دغدغه های این نویسنده و با هر مکثش بین حرفاش سر تکون میدیم میگیم: عجب، دیگه چی ؟

• کتاب بیشتر حالت تک نگاری داره و در هر فصل که نهایتاً پنج صفحه میشه راجب موضوعات مختلفی حرف میزنه، طبیعیه که قرار نیست خوندن همشون لذت بخش یا مفید باشه چون ما تو همه ی دغدغه ها و علاقمندی ها با این نویسنده هم نظر نیستیم پس هر از گاهی پیش میاد که خوندن کتاب خسته کننده بشه.

• جلد این اثر( برعکس جلد های جدید نشر چشمه) واقعا حس خوبی رو القا میکنه و یادآوری میکنه که باید کمتر در گذشته یا اینده باشیم و یکم بیشتر روی حال تمرکز کنیم، که واقعا زندگی کنیم.

• ترجمه ی کتاب متوسط بودش و آنچنان خبری از پانویس ها از طرف مترجم نیستیم و بیشتر پانویسی ها از طرف خود نویسنده هستش.

•خوندن این کتاب اصلا برای شروع جان گرین خوانی مناسب نیست، در واقع اگه چندتا کتاب از این نویسنده نخونده باشین می‌تونه حتی حوصله سر بر هم باشه اما برعکس اگه چند کتاب از این نویسنده خونده باشین حتی اشارات به کتاب های دیگه هم میتونه براتون لذت بخش باشه.

• به امروزت از یک تا ده چند میدی؟