یادداشت کیتلین در تریسدا🍃

        در این یادداشت میخواستم اول نظرم رو بگم و بعد با کتابی تقریبا مثل پایان‌بندی خودش مقایسه کنم...
اول درمورد خود کتاب؛عالی بود و شوکه کننده و در عین حال منطقی.جوری که می شد با شخصیت ها احساس همدردی کرد.
[حاوی اسپویل کتاب هیچوقت دروغ نگو]
در کتاب هیچوقت دروغ نگو از خانم مک فادن که مثل همین کتاب در آخر پی بردیم که روایت کننده داستان در واقع مقصر اصلی است،پر از ضد و نقیض و سوال های پاسخ داده نشده بود و ذره ای احساس همدردی را با شخصیت ها حس نمی شد.خانواده ای روانی،که هر کدام جنایت های خودشان را انجام داده‌اند.اما کتاب بیمار خاموش که نویسنده نبوغ خود را در آن نشان داده کاملا برعکس است.و جوری که بیماری های روانی را ریشه یابی می کند آدم را به تحسین وا می دارد.

در کل،نمی تونم بگم بهترین اثر جناییه،ولی از بین جنایی هایی که این مدت خوندم این بهترینشون بود.