یادداشت شادی حسینی

        خب راستش رو بخواهید کتاب قشنگی بود 
کتابی سرشار از امید و تلاش برای نجات دنیا که تصویری از آینده ای نه چندان دور را به رخمان می کشد 
ایده ی کلی داستان ایده جدیدی نبود اما آن فضای ایرانیزه شده در باب داستان تازگی خاصی داشت قلم نویسنده روان بود و بسیار تأثیر گذار .. شخصیت  پردازی خوبی داشت اما شاید شخصیت سازی آن باز هم جای کار داشته باشد فضا سازی خوبی هم داشت اما نیازمند خلاقیت بیشتری بود 
در دل همه وقایع داستان و زیبایی هایش یک نکته منفی وجود داشت آن هم تأکید نویسنده بر اغراق بود که  در تمامی داستان میشد شعارهایی از قبیل :ما خوبیم و آنها(کشورهای اروپایی وآمریکایی)خوب نیستند ؛ما میدانیم و آنها نمی دانند ؛ما بلدیم و آنها بلد نیستند و... را در یافت که البته با توجه به محتوای داستان و ایرانی بودن نویسنده شاید بتوان آن را عادی جلوه داد اما برای من کمی آزاردهنده و رو مخ بود همین باعث شد امتیاز من به آن به جای پنج از پنج ،۴/۵ از پنج باشد
راستی .... گول جلد کتاب را نخوریدچون بیماریی که در کتاب ذکر شده به هیچ وجه بازامبی مرتبط نیست و در اینجا هم با اغراق طراح جلد رو به رو هستیم💔 🤣