یادداشت باشگاه کتاب گاف

        مرور 04:
در سوراخ کوچکی در زیر زمین هابیتی زندگی می‌کرد. این سوراخ کوچک با آن سوراخ‌های نمور و خاکی و کثیف و دلگیر و بدون نور فرق داشت. سوراخ یک منزل هابیتی بود و این یعنی یک چیز: آسایش… آسایش و راحتی‌ای که خیلی از داستان‌های فانتزی هم از آن شروع می‌شوند.

اگر از غذاهای خوشمزه و ماجراجویی‌های رمانتیک و قصه‌های پریان لذت می‌برید به نظرم یکی از بهترین (و البته بانمک‌ترین و خنده‌دارترین) جاهایی که می‌توانید از آن شروع کنید قصه‌ی «هابیت: آن‌جا و بازگشت دوباره» است. 
هابیت یکی از آن داستان‌هایی است که فضای شاد و سبکی دارد. شبیه قصه‌هایی است که ممکن است در یک انیمه‌ی میازاکی سراغش را بگیریم. ولی دقیقاً همانقدر لایه‌لایه و عمیق است. با غمی که در نهایت در اکثر داستان‌هایی که از حدی جالب‌تر باشند وجود دارد. در ضمن می‌توانید بعد از خواندن هابیت سری به آثار دیگر نویسنده مثل «ارباب حلقه‌ها» هم بزنید.

مرور نویس: فرزین، متولد 1370، تهران