یادداشت محمد

        به شدت نظرم اینه کتابا رزقن. من اگر به خودم بود سمت این کتاب برای خرید نمیرفتم اما یکی از هم اتاقی گذاشته بود جلوی چشمم و برداشتم و خوندم. و حقیقتا چسبید. کتاب خودنوشت زندگی حاج قاسم سلیمانیه، دوران کودکی تا اوایل جوانی. از همون ابتدا همراه میشید با جزئیاتی از زندگی روستایی همراه فقر که این بخش از زندگی حاج قاسم برام جذاب و جالب بود. از کارگری حاجی توی رستوران و کاشی کاری تا اونجایی که برای اولین بار اسم مرحوم امام رو میشنوه. واقعا بهم ثابت شد اون گرمای کلمات که یک نویسنده به روح منتقل میکنه با کلاس نویسندگی به دست نمیاد کلمات باید از روحی متعالی مثل حاج قاسم باشه تا بتونه فقط توی 60 صفحه روحیه خواننده رو گرم کنه. شاید هم برای من اینطوری بود.

تو مدت خوندنِ کتاب که از فقر و جزئیات زندگی روستایی نوشته بود دائم فکر میکردم چه روحیه ای غیر روح الله خمینی میتونست یک بچه فقیر روستایی رو تبدیل به سردار جهان اسلام و پناه مظلومین منطقه کنه؟ کدوم مکتب؟ هرچقدر دوست دارن یه عده از جمله  « اگر نبود خمینی نبود اسلامی» گلایه کنند اما واقعیت اینه اگر نبود خمینی در غیاب حضرت حجت، قاسم سلیمانی، کارمند اداره آبی بیش نبود.