یادداشت Queen of Loneliness

        بسم رب 

وقتی کتاب را از کتابخانه ام برداشتم و آن را ورق زدم حس میکردم قصه‌ای ناگفته از زمان‌های دور با خود دارد.📖 چشمانم وقتی دروی واژه‌ها نشست ناگهان جادوی کلمات آغاز شد و من را به دنیای خودش برد....دنیای ضد ✨
این شعر ها روح اند، نفس‌اند، حیات‌اند. 
میدانید حس می کنم شعر واژه‌ی مقدسی است🛐🤍
در نهایت این کتاب برایم بوی قهوه، نارنگی میداد. حس می کردم وقتی شاعر دارد این شعر ها را می سراید احساس تنهایی میکند و تمام وجودش را در چند بیت فشرده و برای من به یادگار گذاشته است.

«ملا آورتر از تکرار رنجی نیست در عالم 
نخستین روز خلقت غنچه را خمیازه می‌گیرد»