یادداشت فاطمه سادات مظلومی

        بنظرم اقبال به داستان کوتاه کمتر از رمان و داستان بلنده لکن من تجربه های موفقی از خوندن داستان کوتاه دارم مثل همین جشن باغ صدری، کتاب بسیار خوشخوانه و داستانهای مختلفی از وقایع انقلاب رو روایت میکنه
داستانهایی که بجای تمرکز بر مبارزین سراغ مردم عادی رفته و نشون میده چرا مردم کوچه و بازار به جریان انقلاب پیوستن
کتاب اصلا گل درشت نیست اما نویسنده اطلاعات خوب تاریخیش رو در تار و پود قصه ها بافته و این باعث میشه خواننده علاوه بر لذت ادبی از گذر تاریخی قصه ها هم عایدی داشته باشه.
راوی ها و فضای داستانها متنوعه و این باعث میشه دنبال کردن داستانها برای مخاطب جذاب باشه
فضاسازی اون دوران و به تصویر کشیدن سبک زندگی مردم خیلی حرفه ایه و دیالوگها به خوبی نقش خودشون رو شخصیت پردازی کاراکترها ایفا میکنن خلاصه که از خوندنش پشیمون نمی‌شید