یادداشت محمد فائزی فرد

        زمان خودش قطعاً کتاب مهمی بوده. الان فکر نمی‌کنم اون‌قدرا اهمیت داشته باشه.
منتها یک چیز مهم داره و اونم داستان‌پردازی با عناصر دینیه. داستانی که اصولا آیینی نیست و شاید بشه فلسفی دونستش. فلسفه‌ای که از ایماژهای اساطیری برای بیان مسئله‌اش استفاده می‌کنه.
به همه پیشنهادش نمی‌کنم. چند صفحه‌ای بخونید و ببینید نثر آهنگینش رو می‌پسندید یا نه!