یادداشت سامان

        درسته برای من کل کتاب یک ریتم نبود، اما شکل قصه گویی لسکوف به طور کلی جذبه زیادی داشت و مخاطب رو مجبور میکرد داستان رو ادامه بده تا ببینه سرانجام این اتفاقات چی میشه.. من احساس میکنم در درک تمام این سیر و سفر عارفانه نویسنده، ناتوان بودم و نتونستم کامل و به خوبی اثر رو درک کنم. شاید خواندن دوباره اثر بتونه بهم کمک کنه. با تمام داستانهای روسی که خونده بودم متفاوت بود.  انتظار من از مترجمان و انتشارات معروف همینه که در کنار چاپ آثار نویسنده های شناخته شده، از نویسنده های کمتر شناخته شده هم آثاری چاپ کنند.این کار نشر ماهی و آتش بر آب بسیار ارزشمنده. بدیهی است که توجه مخاطب به این گونه آثار میتونه راه رو برای ترجمه و چاپ دیگر نویسنده های کمتر شناخته شده هموار کنه.

پ. ن: چند سال پیش تو برنامه کتاب باز، آتش بر آب گفت سه ضلع ادبیات روسیه داستایوسکی، تولستوی و لسکوفه! ادعای بزرگی است که شیفتگان و خوانندگان آثار روسیه به نظرم میطلبه در مورد صحت و سقم این ادعا نظر بدند.