یادداشت الهه

        شیوه‌ی روایت‌گری مرنیسی توی این کتاب قلبم رو لمس کرد. مرنیسی مادربزرگ‌ خودش، یاسمینا، رو در من ماندگار کرد و باعث شد که من بارها به فصل اول کتاب برگردم.
یه جاهایی احساس می‌کنم مرنیسی تجربه‌ی خودش از شناخت و مواجهه با مرد شرقی رو توی اولویت قرارداده و این باعث شده به سمتی بره که مشخصاً مرد شرقی رو ترجیح بده. و شاید فقط در مقایسه با مرد غربی که شناخت خوبی ازش نداره و خودش هم بر این قائله، برتری رو به مرد شرقیِ مسلمان که هویتی آشناتر و نوستالژی‌تر داره براش، و فقط طبق تجربه‌ی خودشه داده.
که خب احساس می‌کنم شاید فکر می‌کرده باید بین بد و بدتر یکی رو انتخاب کنه، و با انتخاب بد و ترجیحش بر بدتر، یه سری چشم‌پوشی‌ها از مرد شرقی کرده و یه سری چیزها رو در نظر نگرفته، چیزهایی مثل این که خب خارج از فِز و رَباط و مراکش باقی زن‌ها چه تجربیاتی از مواجهه و آشنایی با مرد شرقی دارن.