یادداشت مهدیه دستجردی

        انتظار کتابی را با پایان شگفت انگیز می‌کشیدم بهمین دلیل با دقت فراوانتری سطر به سطر را دنبال می‌کردم؛ منتها آنچنان که انتظارش را می‌کشیدم نبود.
 کتاب در قالب یادداشت های ریز و درشتی نوشته شده، در مورد آدمکشی است که چند سالی می‌شود بازنشسته شده و حالا دنیا دارد با آلزایمر و زوال عقل او را تنبیه می‌کند. 
چون کتاب از زبان خود این شخصیت بیان می‌شود؛ نثر گیج کننده هست و نمی‌توان حقیقت را از بین جملات بیرون کشید. جملاتی فلسفی در کنار و گوشه کتاب نوشته شده است که بنظرم گاهی وصله ناجوری بود.