یادداشت زهراءالسادات عمرانی

        فصل آخر رو با جیغ و فحش و بد و بیراه به دکتر هوپپه خوندم.
یکی از بهترین کتاب‌هایی بود که این چند سال خوندم.
وای خدا... وای خدا...
از اون کتاب‌هاست که باید ده بیست بار بخونمشون.
لعنت بر شیطون!